Beautiful New Zealand

Alvast onze excuses voor het lange wachten op deze blog.. maar het bljikt dat Nieuw Zeeland iets minder Wi-Fi plekken heeft dan Australie!

Op dinsdag 16 januari zijn we naar Auckland gevlogen. Het plan was om daar een auto te kopen en onze rondreis te beginnen. Alleen bleek dat uiteindelijk niet zo handig in verband met het weer verkopen van de auto.. dus hebben we onze plannen iets omgegooid en zijn we woensdag gelijk weer het vliegtuig in gesprongen, op naar Christchurch. In Christchurch aangekomen scheen er een heerlijke zonnetje, en stonden al gelijk 3 afspraken op de planning om auto's te kijken. Uiteindelijk werden dit er nog veel meer en na 2 dagen Christchurch hadden we al zo'n 12 auto's gezien. We zijn hier in het voordeel omdat heel veel mensen de reis van Auckland naar Christchurch maken, dus veel verkopers in Christchurch en weinig kopers, oftewel we hadden het voor het uitkiezen (helemaal niet erg!). Uiteindelijk gekozen voor een Toyota Estima (dé auto voor Nieuw Zeeland), bedje in de achterbak en niet te vergeten; Self Contained (SC). Dit betekent dat je bijna overal gratis kan camperen in Nieuw Zeeland, omdat je je eigen "keukentje" en wc (ja echt we hebben een wc in de auto) hebt.

Na 2 dagen hadden we dus onze auto gevonden, waarna we maar gelijk op pad zijn gegaan want het was mooi weer. Eerste halte was banks peninsula, een wormvormig aanhangsel van Christchurch. Deze heuvels zijn heel lang geleden ontstaan door uitbarstingen van 2 grote vulkanen. Een werkelijk prachtig landschap om lekker doorheen te touren, de auto deed het geweldig en het uitzicht was prachtig. Lekker geluncht aan het water in Akoaora en weer terug naar huis voor onze laatste avond in onze Airbnb in christchurch. Na een avond lang slapen is onze roadtrip weer officieel begonnen. Bianca had alle spullen super geordend in de auto gelegd, dus konden we met een opgeruimd gevoel vertrekken (is belangrijk voor Bianca:D).

Vanuit christchurch gelijk de bergen in gereden en daar tot nu niet meer uitgeweest. Nieuw Zeeland is werkelijk een prachtig land, mooie bergweggetjes en het landschap verandert per uur. Het plan was om in NZ veel te gaan hiken en actieve dingen te doen, dus daar zijn we gelijk maar mee begonnen. Een uitputtende hike gedaan een berg op vlakbij een meer, dus tijdens het klimmen hadden we een prachtig uitzicht over de azuurblauwe meren waar NZ om bekend staat. De hike was wel goed pittig, het was echt letterlijk recht omhoog een berg op klimmen, dus het werd handen en voeten werk. Vooral naar beneden ging het met vallen en opstaan. Het geeft veel voldoening om lekker actief bezig te zijn (ik begin een beetje een buikje te krijgen).

Ons eerste nachtje hebben we langs de weg doorgebracht op een gratis plekje met alleen een WC. Ons bedje lag heerlijk en we hebben prima geslapen. De volgende dag hadden we nog niet genoeg gehiked, dus hebben we onze auto naar de volgende berg gestuurd. Peak hill in de Peel Forest, we kregen van de cafe eigenaar beneden aan de berg te horen dat het een pittige wandeling was en dat we met 5 uurtjes wel weer beneden waren. Dus we begonnen met frisse moed aan deze hike, echter de berg heeft het bijna van ons gewonnen. Het begon met een lichte wandeling door het bos en het beekje opweg naar een waterval, en wij dachten toen nog: oh dit valt allemaal nog wel mee. Het tweede stuk van de wandeling bestond uit een klim met een hoogteverschil van 1000 meter, en op die klim zijn we aardig kapot gegaan. We waren het bos uit en het zonnetje brande aardig (30 graden), dus we stonden al snel met het zweet op onze rug. We konden de berg en het hutje op de berg tijdens de hele klim zien, en dat hutje was nog HEEEEEL erg ver omhoog. En net zo als op de klim van gisteren ging het niet zig zag omhoog, maar gewoon recht die berg omhoog. Ze houden volgens mij niet echt van omwegen in NZ. Uiteindelijk duurde de hele klim naar de top nog zo'n 3 uur en van die 3 uur waren het alleen maar stappen omhoog, en niet gewoon treden maar stukken die je op handen en voeten moest doen. Het pad was ook voor 'experienced hikers' , maar daar vallen wij tegenwoordig ook onder. Het laatste half uur bestond uit van routepaal naar routepaal lopen en dan heel erg uithijgen, de route palen stonden zo'n 50 meter van elkaar. Eenmaal boven aangekomen op de grond gevallen en onze kuiten en bovenbenen een half uurtje rust gegeven. Het mooie van hikes is dat het het altijd waard is als je eenmaal op de top bent, het uitzicht is prachtig en je hebt echt het gevoel dat je iets hebt bereikt.

Na een happie gegeten te hebben aan onze terugtocht naar beneden begonnen, de terugtocht ging over een andere berg en dit was een stuk makkelijker. Dus na 1.5 uur stonden we met pijnlijke knieen van het afdalen weer beneden bij de auto. De benen waren nu wel echt helemaal op, dus gelijk maar naar de volgende prachtige gratis camping gereden aan een mooi verkoelend meer bij Geraldine. Nu gaat bianca weer een stukkie schrijven.

De volgende dag stonden 2 meren op de planning: Lake Tekapo en Lake Pukaki, vooral bekend om hun grootte (echt heel groot) en kleur (extreem blauw, gletsjerwater). Daar een beetje rondgelopen, niet gezwommen (was een beetje koud). Ons campingplekje die avond was aan lake Pukaki met uitzicht op de hoogste berg van Nieuw Zeeland: Mt Cook (3724m hoog). Zo'n onwijs mooie plek.

De volgende dag was het plan om naar Mt Cook zelf te rijden. Via een weg langs Lake Pukaki rijdt je zo de bergen in. Het is hier zo ongelofelijk mooi dat je niet meer weet waar je moet kijken, hoge toppen hier, sneeuw daar, ooh kijk een enorme waterval! En hoe hoger we kwamen, hoe kaler het werd. Onze eerste stop was bij de Tasman Glacier (vooral een meer, de gletsjer is enorm afgenomen door opwarming van de aarde). Daarna een lange wandeling gemaakt door de bergpassen en langs Mt Cook. Na deze tocht de beentjes weer even rust gegeven en een drankje gedaan in Cook Village.

Daarna weer snel naar beneden gereden, op naar ons volgende slaapplekje. En wat dan zo gaaf is in Nieuw Zeeland.. Het ene moment zit je in de sneeuw, het volgende moment (3 uur later) lijkt het of je in het Wilden Westen loopt; droogte en dorre planten, stoffige wegen en gravel roads van 10km die je moet afrijden om bij je campingsplekje te komen (vond de auto niet heel leuk, vooral niet het mega gat in de weg die Bianca niet zag (oeps)). Na weer een heerlijke nacht in de auto onze rit voortgezet richting Cromwell, een klein plaatsje 50km voor Queenstown. In Cromwell zijn we op goudjacht gegaan ;) helaas niets gevonden, balen! Aangezien de temperatuur nog steeds extreem was (35gr), zijn we na onze goudzoekerstocht gelijk het meer in gedoken! Ook bij dit meer geslapen op wederom een mooi gratis plekje, wij houden van gratis plekjes. 

Kris hier. Toeristenbestemming nummer 1 van NZ stond vandaag op het programma, en dat is QUEENSTOWN!!. één van de mooiste steden waar ik ooit ben geweest. Dit komt eigenlijk alleen door de ligging van de stad (het is eigenlijk meer een groot skidorp dan een stad). Het dorp is omringd door bergen en ligt aan een prachtig azuurblauw meer, er zijn geen hoge gebouwen en je loopt in 10 minuten van de ene naar de andere kant van het centrum. Ideaal. Lang door het dorp gelopen om een lange broek voor tijdens het hiken te kopen, maar die dingen zijn takke duur. Dus uiteindelijk een broek bij de Warehouse gekocht voor 8 dollar (soort bristol/zeeman), hoop dat ie langer dan 1 dag heel blijft. Smiddag een burger gegeten bij het beroemde Fergburger, letterlijk alle toeristen halen hier een burger als ze hier zijn, dus er staat de hele dag een rij voor de winkel. Het was echter weer lekker warm, dus het wachten was niet erg. 

Vanuit het dorp gaat er een skilift de berg op en boven op de berg heb je een mooi uitzicht en kan je een soort van karten van de berg af. Dat dus gelijk maar gedaan, lekker van de berg afknallen en proberen Bianca van de baan te duwen. Smiddag gelijk alweer Queenstown verlaten opweg naar Milford sound (de fjorden van NZ), maar we komen na Milford Sound nog terug in Queenstown. Geslapen op de mooiste plek tot nu toe, 10 meter van het meer de auto geparkeerd en lekker gegeten en gezwommen en wijntjes gedronken met het mooiste uitzicht over het meer.

De volgende dag weer vroeg in de auto om te rijden naar Milford Sound, we hadden hier een cruise geboekt waarbij we langs de Fjorden zouden varen. Milford Sound staat bekend om de vele regen die hier valt (gemiddeld 5000mm per jaar!!). Maar wij, wij hadden ZON (met wat ochtendmist)!! Lekker op het bovendek gaan zitten en van de omgeving genieten. Ook dit is weer zoiets waarbij je alleen maar denkt/kan zeggen: WAAUWWW. Je vaart met de boot door de fjorden, waarbij de ene reusachtige berg na de ander oprijst vanuit de nog laaghangende mist. Ondertussen springen er een paar dolfijnen langs de boot (1/4 kans dat dit gebeurt, dus weer een gelukje voor ons!) en omdat het weer zo goed was kon de boot doorvaren naar de Tasman Sea (normaal is het hier veel te ruig voor de cruises). Dezelfde weg met de boot weer terug waar we nog zeehonden zijn tegengekomen en onderaan een enorme waterval hebben gevaren (ja we werden nat). Er werd ons uitgelegd dat je hier vaak last hebt van een Dwarf-effect, alles lijkt veel kleiner dan dat het daadwerkelijk is. Zie je de waterval in de verte, denk je, ah wat een schattig watervalletje, omdat de bergen er omheen zo enorm hoog zijn. Maar in werkelijkheid was deze waterval 150m hoog! En als je er recht onder stond merktte je dat pas.

Na deze mooie tour hadden we nog tijd over en er was toevallig nog een mooie hike in de buurt. Tijdens deze hike genaamd Getrude Saddle Walk, loop je door de valley en via de rivierbedding de berg op. Dit was een 'Expert only track" dus er stond ons wat te wachten. Er waren geen paaltjes die je kon volgen tijdens de wandeling, maar stapels van stenen die andere wandelaars maken, schijnt normaal te zijn. Tijdens deze wandeling kon je eigenlijk een beetje je eigen route bepalen, je weet dat je die berg die voor je staat op moet, maar je kan zelf je eigen pad kiezen. Tijdens de wandeling kon je prachtige Glacier meren zien, je kon de Glacier boven op de berg zien liggen. Op het eind van de wandeling was het zo steil dat er touwen hingen om jezelf omhoog te heisen. Het was een pittige toch maar het uitzicht was het weer meer dan waard, zie de foto's!! Je kon nog verder klimmen om de Gletcher te bereiken, maar dan moest je klimspullen bij je hebben, dus dit maar niet gedaan. Na een lange afdaling die vooral voor pijnlijke krieen zorgde weer op pad gegaan terug richting Queenstown. Weer de nacht doorgebracht op de plek waar we gisteren ook stonden, dus weer heerlijk gegeten en wijngedronken met uitzicht over het meer. 

De volgende dag weer naar Queenstown gereden. Hier naar een camping gereden middenin het stadje (betalen, aaahh), maar nu konden we wel lekker de hele dag door Queenstown lopen zonder ons zorgen te maken dat we 's avonds weer moesten gaan rijden naar een campingplek. Even snel opgefrist om daarna weer de auto in te springen, op naar de Kawarau Bridge om te gaan BUNGYJUMPEN! Ik (Bianca) was nog steeds niet helemaal zeker of ik het wel durfde, zeker toen ik een aantal stoere gasten zag afdruipen die niet durfden te springen. "Oke, niet op letten, gewoon gaan" dacht ik.. Dus een ticket gekocht en een kwartier later stond ik op de brug. Een harnasje werd aangemeten en mijn voeten werden vastgebonden. Hoe gek het ook klinkt, ik was zenuwachtiger bij het kijken naar de andere mensen die sprongen dan toen ik er zelf stond. Ik dacht "KOM MAAR OP!" En voor ik het wist sprong ik van een 43m hoge brug af een ravijn in! Eerst weet je even niet wat onder en boven is maar als dan de 2e vrije val begint dacht ik echt: DIT IS ZO VET!! Alleen dat op z'n kop hangen erna is nog best zwaar, aangezien al je bloed naar je hoofd stroomt. Gelukkig werd ik snel in een bootje getakeld en werd getest of alles nog werkte. Helemaal trillend van de adrenaline uit het bootje geklommen en weer naar boven gerend. Ik kon alleen maar gillen: DIT WAS ZO VET, DIT WAS ZO GAAF, DIT WAS VETTTTTTTTTT, IK WIL NOG EEN KEER!! Helaas zou dat een beetje duur worden ;). Ik kreeg nog een mooi T-shirt en een aantal foto's die waren gemaakt tijdens de sprong.

Daarna weer teruggereden naar de camping in Queenstown, heerlijk gedouched (was een week geleden, ja we zijn vies), eindelijk weer m'n haar gewassen, mooi aangekleed en lekker uit eten geweest in Queenstown met uitzicht over het meer.

Vandaag is onze derde dag in Queenstown en is even een rustdag (en de laatste zonnige dag, er komt een storm..). Dus even de blog bijwerken, even alle apparaten weer opladen. Vanmiddag komt een meisje aan in Queenstown die we in Australie op Fraser Island hebben ontmoet dus dan gaan we even lekker een drankje doen!

Dat was het voor nu! Tot de volgende keer

xxxxxxxx van ons!