Wanaka, Franz Josef en Abel Tasman

Die drie plekken waren de hoogtepunten van Nieuw Zeeland deel 2. In Queenstown hebben we onze eerste regendag (stormdag) gehad. De hele dag regen en hele harde wind. Gelukkig viel het bij ons nog mee maar de westkust en het noorden van het zuidereiland hebben het zwaar te verduren gehad (zo konden we later zelf zien). Die dag dus maar een beetje door Queenstown gelopen en een koffietje gedronken met Iris (meisje die we hadden ontmoet op Fraser, Australie). De avond ervoor met z'n allen kroegentocht gedaan dus we waren een beetje dood. De volgende dag kwam het zonnetje gelukkig alweer snel tevoorschijn, en wat bleek; door de storm had het boven de 1000m gesneeuwd dus alle toppen die de ene dag nog groen waren, waren deze dag bedekt onder een dun laagje sneeuw. 

Vandaag was het plan om een deel van de Routeburn track (great walk*) te lopen. Helaas konden we niet de gehele track doen omdat alle hutten/campings op de track waren volgeboekt. Wel een gave track door regenwoud en alpine gebergte. Helaas moesten wij dus halverwege omkeren. Na de routeburn weer teruggekeerd waar we nog een laatste maal (huge ass pizza!) naar binnen werkten en toen was het echt tijd om Queenstown te verlaten, op naar Wanaka. Wanaka is Queenstown maar dan net iets kleiner, maar nog steeds heel gezellig. De eerste dag hebben we lekker bij het meer (Lake Wanaka) gelegen en hebben we onze volgende activiteit geboekt: SKYDIVEN (en Kris ging dit keer wel mee)! En de volgende dag was het al zo ver. Om 7 uur 's ochtends (zoooo vroeg en nog zooo koud) moesten we verzamelen bij de airport. Niet heel veel later werden we in een mooie oranje pakje gehesen en naar het vliegtuig begeleid. 10 minuten in het vliegtuig en gestegen naar 12000ft was het dan zover, springen maar. En voordat we het wisten storten we met 200km/uur naar beneden in een vrije val van 45 sec, waarna je parachute opgengaat. Je wangen vliegen alle kanten op, geeft mooie foto's ;). Eenmaal met de parachute open kan je genieten van het mooie landschap onder je, en mochten we zelf nog even letterlijk de touwtjes in handen nemen. En voor je het weer sta je al weer op de grond. 

Na de Skydive even heerlijk bijgekomen met een uitegebreide lunch. Na Wanaka stond de Franz Josef Gletsjer op de planning, maar door de storm was een deel van de weg die er naartoe leidt weggevaagd door verschillende landslides. Gelukkig ging de weg voor ons op tijd weer open en konden wij 3 dagen na aankomst in Wanaka onze weg vervolgen door de Haast Pass naar Franz Josef, een rit van 3 uur die uiteindelijk (door de mooie uitkijkpunten en omwegen agv de storm) 5 uur duurde. 

Eenmaal aangekomen in Franz Josef hebben we onze auto bij een hostel neergezet en konden we weer even op Wifi en onze apparaten opladen en DOUCHEN! 's avonds in het pikkedonker op zoek gegaan naar Glowworms. Wandeling bleek iets langer en heftiger dan verwacht en als je dan ook nog in het pikkedonker een oude goudzoekers tunnel in moet met 10cm water er in vond ik (Bianca) het wel mooi geweest (lees: ik vond het engggggg). Kris ging lekker door de plassen stampen. Snel weer teruggekeerd naar het dorp, ik was blij dat we weer in de bewoonde wereld waren.
De volgende dag stond de Franz Josef Gletsjer op de planning. Een heerlijke zonnetje scheen op ons bolletje en boven ons een strakblauw lucht (bleek later dat dit 1x per maand voorkomt). Rond 10 uur werden we (helemaal mooi aangekleed) met een helikopter naar de Gletsjer gebracht en vanaf daar hebben we 3 uur over/door/onder/tussen het ijs doorgebracht. Zo gaaf om daar te lopen, en al helemaal om tussen de ijsschotsen door te lopen. Door de storm was de route weer compleet anders dan een paar dagen er voor, dus soms was het voor de gids ook even zoeken. Gelukkig hadden we een vrij jonge/actieve groep, dus we mochten steeds de moeilijkere uitdagende route doen!

Daarna weer teruggevlogen naar Franz Josef zelf waar we nog even hebben gelunchd en aan het einde van de middag nog even naar de hot pools geweest. Helemaal fris en fruitig van de hotpools weer de auto ingesprongen, op naar Hokitika. Daar geslapen op een terrein bij een pub en 's avonds weer glowworms wezen kijken, dit keer gelukkig geen enge lange wandeling. De volgende dag van het zonnetje genoten bij een meer in de buurt en 's avonds doorgereden naar Greymouth, waar we een campingplekje (alweer gratis) aan het strand hebben kunnen fixen. Van Greymouth naar Punakaiki gereden voor een wandeling door het regenwoud en voor de Pancake Rocks (rotsen die lijken op een stapel pannekoeken). Blijkbaar is mijn oma hier vroeger ook geweest, zo blijkt uit haar foto's ;). En toen de tocht voortgezet naar Nelson, nog een pittig eindje rijden. 

 

Van zondag tot en met woensdag stond de Abel Tasman Coastal Walk (Great walk, 60km) op de planning. Helaas was de weersvoorspelling voor die dagen niet al te best (veel regen). Gelukkig trok dit de laatste dagen voor de track nog wat bij, behalve de zondag. Zaterdagavond begon de regen al en dat is niet meer gestopt tot zondagavond. Zondag was het plan om te wachten totdat het iets droger werd voordat we zouden starten, maar stoppen ging het dus niet. Na de hele ochtend in de Mc Donalds te hebben gezeten was het nu wel echt tijd om te beginnen met lopen, het was ondertussen 5 uur en de eerste wandeling duurde 4 uur. Na alles te hebben ingepakt en onszelf in onze regenpakkies te hebben gehesen zijn we begonnen met onze tocht. En de regen werd alleen maar erger. Alle regenhoezen/regenjassen bleken niet echt effect te hebben want al na een kwartier lopen liep alles vol met water. Onze waterdichte schoenen liepen vanuit de bovenkant langzaamaan vol en terwijl we aan het begin van de tocht de plassen (halve rivieren) probeerden te vermijden, had dit na een half uur totaal geen nut meer en liepen we er maar dwars doorheen. Daarnaast liep mijn regenhoes van m'n backpack aan de onderkant helemaal vol met water waardoor dus ook alles in m'n backpack liep. Toen de paden steeds slechter werden en we soms door enorme watervallen (normaal kleine beekjes) bijna van het pad werden geduwd had ik het wel weer gehad. Waarom gingen we dit ook alweer doen? Wat is hier leuk aan? Na 3 uur kwamen we eindelijk aan bij onze camping, maar ik wilde echt niet in een tent slapen (we hadden een tentje van 13 dollar gekocht zonder buitendoek dus veel verwachtingen in dit weer had ik er niet van en Kris wilde perse geen andere tent kopen). Gelukkig was er hier ook een hut dus hebben we de hele avond bij het haardvuur in de hut kunnen zitten. Aangekomen alle natte zooi uitgetrokken.. Helaas zat de droge kleding in het onderste deel van onze backpack, wat nu dus ook zeiknat was geworden, maar het maakte ons allemaal niet meer uit, we waren blij dat we deze eerste hel dag hadden overleefd. Een gelukje, het stopte met regenen toen we ons tentje gingen opzetten dus uiteindelijk nog wel droog gelegen. Helaas waren onze matjes niet helemaal ideaal (je lag praktisch op de grond), en werd het tentdoek van de binnenkant alsnog nat, dus slapen hebben we niet echt gedaan. 
De volgende ochtend vroeg op enn.... ZON!!!! Snel onze spullen ingepakt en onze tocht vervolgd naar onze volgende slaapplek, een wandeling van zo'n 6/7 uur. Maar al na 5 minuten wandelen stonden we stil. Voor ons zagen we een brug, een halve brug (kapotte brug), met daar achter een rivier, maar we moesten naar de overkant.. hmm.. Uiteindelijk met gevaar voor eigen leven de rivier overgestoken: water tot je middel, waarbij we dachten, volgensmij klopt dit niet. Later bleek dat deze "rivier" nieuw was gevormd door de regen en je de track die wij hadden genomen dus niet meer kon doen, oeps. Gelukkig ging de rest van de dag wel voorspoedig en kwamen we in de middag al aan op onze WAUW bestemming. Tentje opgezet aan het strand en lekker de zee ingedoken. 's Avonds iets beter geslapen maar die matjes zijn echt hel!

Dag 3 begon opnieuw met zon zon zon! Vandaag de langste wandeling gemaakt (21km), waarbij we rekening moesten houden met high tide/low tide (rivier oversteken) en we vlak voor ons eindpunt tegen een landslide aanliepen. Tsja en dan.. Uiteindelijk besloten om bovenlangs de landslide te gaan lopen maar erg veilig was dit niet. En het vervelende was, deze weg moesten we morgen ook weer terug. En we hadden al zo'n voorgevoel dat ze de route zouden sluiten, maar dat zou betekenen dat we 17km om moesten lopen. Gelukkig was ons kampterrein niet heel veel verder meer. 
De volgende dag hadden we inderdaad geljik. Op onze camping hadden zich DOC rangers ** verzameld met scheppen en linten om het pad af te sluiten. Wij hebben snel onze spullen ingepakt en zijn even stiekem snel vertrokken, voordat het pad dicht zou gaan. Weer terug over de landslide en op naar het eindpunt, nog maar 2 uur wandelen!!! 

   
Daar aangekomen blij blij blij maar helemaal gesloopt, het enige wat we nog konden denken was: spareribs, spareribs, mcdonalds, koude cola! De watertaxi stond klaar om ons weer naar onze auto te brengen. Na een boottochtje van een uur, onze hele route maar dan de andere kant op, kwamen we weer aan in Marahau (ons startpunt). Wat dan wel leuk was, we werden met de boot afgezet bij onze auto (boot op de trailer en rijden maar!). Gelijk maar even een douche opgezocht en daarna MC DONALDS!! 2 BigMacs ajb en een grote patat en een grote koude cola, lekkerrrrrrr!  's Avonds doorgereden naar Nelson waar we lekker uit eten zijn geweest! 
Vandaag weer een stuk gereden, naar Kaikoura waar we hopelijk morgen walvissen gaan spotten! Zin in!!

Kusjes van ons!

*Great Walk: er zijn 9 great walks in Nieuw Zeeland. Dit zijn meerdaagse wandelingen waarbij je kan overnachten in een hut of camping. Er zijn naast stromend water en een wc geen andere voorzieningen. Ook kan je nergens eten/drinken halen dus alles moet je meenemen.

**DOC: Department of Conservation. Zorgt ervoor dat alles in de nationale parken goed verloopt.